Մի օր արդնացա որոշեցի այցելել մեր քաղաքի վարչապետ Սիմոնյան Հակոբին։ քանի որ մեր փոքր քաղաքի մեծ մասը առեղծվածային անտառն է։ Վարչապետը ասաց դա շատ վտանգավոր անտառ է, բայց եթե դու կարող ես, գնա և ոչնչացրու անտառը ես բոլոր անհրաժեշտ պարագաները կտամ։Ես երկար մտածեցի և որոշեցի գնալ, բայց մի բան ինձ տանջում էր ինչո՞ւ են այտ անտառը կոչում վտանգավոր և առեղծվածային։ Ես գնացի անտառ և լսեցի տարօրինակ ձայներ  Եղեգնուտից մոտեցա և հանկարծակի երկուշաբթի երկուշաբթի տարօրինակ մարդիկ դուրս եկան առաջինը ուներ տարօրինակ աջքեր, նրա աչքերը փոքր արևներ էր մազերը կրակից էր և եթե չեմ սխալվում նա ուներ երկար մորուք։ Իսկ երկրորդը աղջիկ էր նա շաատ գեղեցիկ էր բայց հանկարծակի նա վերացվեց տգեղ բոշայի և սկսեց ուժեղ հարված էլ քարերով։Իսկ առաջին մարդը սկսեց կրակով կրակել ր ես փախա այդ առեղծվածային անտառից։

Իմ հեքիաթը հումորային էր և շատ հետաքրքիր եթե ձեր դուրը չեկավ ուրեմն դուք անճաշակ էք։

Շնորհակալություն սովորողներ և հարգելի ուսուցիչներ։